Eindelijk, om 8:30 uur hebben wij ons bij de APM terminal gemeld,na ontvangst van een pasje mochten wij op eigen gelegenheid naar het schip rijden. Via slagbomen, stoplichten(!!!) en een soort van vierbaansweg eindelijk linksaf tussen torenhoge rijen bakkies de kade linksaf op en daar lag de Penang in al haar glorie, naast mij hoorde ik vol trots "daar ligt ie" met een grote grijns op zijn gezicht keek Wilson om zich heen, al had ie moeten zwemmen naar de boot niets of niemand zou hem nog tegenhouden om aan boord te komen. Als je dan onderaan de gangway staat is het wel een heel erg groot blauw wandje waar je tegen aan kijkt. Met wel HELE grote stappen naar boven en melden bij de wachtsman, doorlopen en naar binnen weer een wachtruimte weer gemeld bij de dienstdoende MO.
Na ontvangst van een helm weer naar beneden om de spullen uit de auto te gaan halen.
Intussen dendert alles om je heen, drie portaalkranen laden/lossen het schip om in twaalf uur weer naar zee te kunnen, motoren op het schip kortom een andere wereld waar weinig tijd voor romantiek meer is zoals vroeger je mee aan boord kon. Tijd om afscheid te nemen want veel tijd heeft niemand , laden/lossen, wisseling bemanning, slapen etc. 'De eerste wacht zou om 12:00uur beginnen in de machinekamer.
Willempie succes namens ons allemaal
Willem aan boord van de Zuiderdam
Vancouver
Op verzoek van vele vrouwelijke reacties.
2 opmerkingen:
Schat, GO FOR IT!!!
Ik zie je mail verschijnen;)
Ahoy Wilson,
Wij wensen jou een behouden vaart en een goede tijd.
Groet,
Carla Rob en de jongens.
Een reactie posten